اختلاس

بسمه تعالی مرتضی واحدی ­پور- وکیل پایه یک دادگستری ضمان درک ضمان دَرَک، عبارت است از مسئولیت هر یک از فروشنده یا خریدار حسب مورد، نسبت به مستحقٌ لِلغیر درآمدن مبیع یا ثمن. (منظور از مستحق للغیر درآمدن، یعنی اینکه پس از معامله مشخص شود تمام یا قسمتی از مالِ مورد معامله، متعلق به شخص ثالثی غیر از طرفین معامله بوده است). عقل، منطق، عرف و قانون، جملگی حکم می کنند که فقط مالک یا شخص مأذون از جانب او مجاز به دخل و تصرف در مال باشد. از طرفی، به حکم ماده 365 قانون مدنی، «بیع فاسد اثری در تملک ندارد» یعنی مبیع و ثمن کماکان در مالکیت بایع و مشتری باقی می ماند. در نتیجه، استیلا و دخل و تصرف در اموال دیگری بدون اذن او موجب مسئولیت مدنی و بعضاً کیفری خواهد بود. پس، تنها مالکِ مال یا شخص مأذون (نماینده او) مجاز است مال را انتقال دهد. در غیر اینصورت، معامله دچار اشکال بوده و فروشندۀ فضولی ضامن خواهد بود. عکس قضیه نیز صادق است، یعنی هرگاه خریدار، ثمن معامله را به جای وجه نقد، مالی به فروشنده بدهد و آن مال از آنِ شخص ثالثی باشد، به همان صورت در مقابل فروشنده ضامن خواهد بود. چرا که در هر دو صورت فوق، مالکیتِ مبیع و ثمن، متعلق به شخص ثالثی بوده که اذن نداده است. در این حالت می گویند بایع (فروشنده) ضامن درک مبیع و مشتری (خریدار) ضامن درک ثمن می باشد. از نظر حقوقی اینگونه معامله را معاملۀ فضولی گویند ک, ...ادامه مطلب